دلسوزی بیجا ونا سالم

پدر ومادر دلسوز و مهربان معنا نداره که افکار بیمار خودشون رو به بچه‌ها پاکشون تزریق می کند واون مثل خودش میشه…

عزیزم من خودم زندگی نکردهام پس اجازه نمیدهام زندگی کنی.
بچه‌ها که پدر ومادرشون ازشون راضی و خوشحال هستند آن بچه ها افسرده وناراحت وعصبانی و پر از خشم نهفته هستند .چون مدام تحت کنترل پدر ومادری که نکن وبکن بوده‌اند هستند . فرزندان بیماری که از پدر ومادر بیمار پرورش یافتند. دیکتاتوری پدر ومادر اجازه رشد واشتباه به بچه نمی دهد
ما به دنیا اومدهایم که اشتباه کنیم بعد خودمون تجربه کسب کنیم نه اینکه مثل ربات
خانواده برای ما برنامه داشته باشند بچه خودش احساس وشخصیت جدا داره باید به
حس واحساس ونظر او احترام بگذاریم

نه اینکه مدام بهش دیکته کنیم وبه فرزندمون استرس واضطراب انتقال بدهیم بچه ما دیگه زندگی نمی کنه یک فرد بیماری خواهد شد
که سالها باهش درگیر هستیم واو یک روز بزرگ می‌شود واینکارها را با بچه خودش انجام میدهد و ما می افتیم داخل یک چرخه معیوب که بچه ها با آسیب‌های اجتماعی پراز عقده میشه.
یا به سمت دوستان ناب و اعتیاد کشیده میشه ورفتارهای پر خطر انجام میدهد.
یا بیمارهای روانی و اختلالات شخصیتی
مختلف میشود.
که باعث تمام این رنج ودرد حاصل پدر ومادری که با دلسوزی نابجا که زندگی و را نابود می کند.


منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها: